SVH Meesterkok Ben van Beurten - een wandelende encyclopedie, vol enthousiaste verhalen en anekdotes.

Voor de rubriek “Gildepraat” ging Gastronomisch Gilde-bestuurslid Robert Harmsen op huisbezoek bij SVH Meesterkok Ben van Beurten (bouwjaar 1943) in “zijn” Amsterdam. 
Het werd een bijzonder gezellig en leerzaam gesprek. Ben bleek een wandelende encyclopedie, vol enthousiaste verhalen en anekdotes – prachtige verhalen die nooit verloren mogen gaan. Met aan het eind een zeer belangrijke tip voor iedereen die nu in de horeca werkzaam is. Die bewaren we als laatste…!

Stapels foto’s, boekjes, medailles en krantenknipsels liggen op zijn bureau in zijn werkkamer, waar we heen gingen na een prettig ontvangst door Ben en zijn vrouw Elly in hun woonkamer. Een foto van Ben met de grote Meester Paul Bocuse, tijdens het diner voor het 25-jarig bestaan van de N.C.C.K. in Amsterdam. Foto’s met zijn indrukwekkende team uit zijn periode bij o.a. Krasnapolsky, Carlton, Hotel L’Europe, Apollo, Okura Hotel, Barbizon Centre en Jan Tabak in Bussum – ook Londen kwam voorbij. Zijn onderscheidingen, waaronder die in 1980 als één der eerste SVH Meesterkoks. Dozen vol medailles, waaronder een Koninklijke Onderscheiding, diverse plakkaten en andere prijzen die hij met zijn brigade behaalde, zoals de winst van de Zilveren Koksmuts (liefst acht keer!). Ben was ook drie keer chef d’équipe van het Nederlands Culinair Chefsteam, met drie keer goud.

25 jaar lang was Ben bestuurslid en voorzitter van de NCCK-afdeling Amsterdam, waardoor hij van de toenmalige president Johan Geertvliet een oorkonde kreeg en erelid werd. Ben is nu bijna 60 jaar lid van de clubs die nu onder de naam Gastronomisch Gilde gaan. Ook was hij tot twee jaar terug de drijvende kracht achter het Gilde van Nederlandse Meesterkoks en Stichting Sterklas. Een unieke prestatie waar Ben, terecht, trots op is.

Bij elk item dat ik op Bens bureau beetpakte, begon Ben meteen volop verhalen te vertellen, waarbij veel oude bekende namen langs kwamen. Zoveel indrukken ineens. Tientallen losse draadjes die gaandeweg het interview aan elkaar geknoopt werden.

Toch maar een poging bij een begin te komen: “Hoe ben jij, Ben van Beurten, eigenlijk in het vak terechtgekomen?” En daar ging Ben: “Mijn ouders hadden een café in Krommenie. Gastvrijheid kreeg ik dus van huis mee, maar horeca zou niets voor mij zijn, volgens hen. Ik was creatief en lithograaf zou wat voor mij zijn. Mijn ouders stuurden mij dus naar de Grafische School in de Dintelstraat, hier in Amsterdam bij mij om de hoek. Ik kon inderdaad goed tekenen, maar die school was geen succes", zegt Ben. “Ik kwam jankend thuis.” Ik wilde kok worden en mocht uiteindelijk naar de Hubertus Brood, Banket- & Horeca School in Amsterdam. En daarna? Ik was pas 14 jaar en vond een baantje als leerling-kok bij Grand Hotel Krasnapolsky aan de Dam in Amsterdam. Ik kwam te werken onder wijlen chef Baggelaar en de chef uit Zweden. Samen met Wijnand Vogel. We werden echte vrienden en zijn dat tot zijn overlijden in 2021 gebleven.

De SVH, onder bestuursvoorzitter Herman Molenkamp, wilde de titel SVH Meesterkok invoeren. Samen met de N.C.C.K. onder aanvoering van president Jan Hekkelman gingen wij aan de slag met een geweldig team – en met resultaat. SVH Meesters is nu een titel en een begrip, en er is nu een fantastisch Gastronomisch Gilde!” Ben is terecht trots op zijn inbreng. Zonder Ben zou er best geen SVH en geen Gastronomisch Gilde geweest kunnen zijn.

Ben vervolgt: “Uitstapjes heb ik ook gemaakt. Mijn schoonmoeder werkte bij autobedrijf Knijn aan het Scheldeplein in Amsterdam, in de kantine waar ik – voordat ik naar mijn werk ging in het Hilton Amsterdam – altijd eerst een kopje koffie dronk. De directie van Knijn wilde op de bovenste verdieping een bowlingcentrum annex horecagelegenheid beginnen, en zocht iemand die de horeca wilde doen én de bowling als bouwpastoor en manager. Of ik dat niet wilde oppakken? Leek mij wel leuk, dus ging ik als sous-chef van het Hilton naar de bowlingbaan.” En ik nam nog aardig wat personeel mee ook," grinnikt Ben. “Het geeft aan dat koks toen – ik spreek over eind jaren ’60 – nog niet de waardering kregen als nu. Zelfs collega’s als topchef Arie Schavemaker kwamen helpen op de drukke momenten. Grappig eigenlijk, ik had niks met bowlen; ‘spares en strikes’ zeiden mij weinig, maar manager van een bowlingcentrum, dat zag ik wel zitten. Ik was toen pas 24 jaar.

Op een gegeven moment kwam de heer Foks, toenmalig chef van het Apollo Hotel in Amsterdam, naar mij toe: zou jij chef willen worden van het Apollo Hotel? Ik kon op het paleis bij Juliana en Bernhard werken als chef-kok. Tja, ik voelde mij nog altijd een chef, dus wat een kans – ik zei meteen ja! "Eens een chef, altijd een chef", toch?

Op de vraag of er gedurende zijn lange carrière veel veranderd is, antwoordt Ben stellig ja. De food & beverage veranderde, de gerechten werden moderner en de moderne keuken deed zijn intrede. Dat was wel wat! En er kwamen “keukenmanagers”. We moesten ons als chefs gaan beschermen. De gerechten en de moderne keuken à la Bocuse deden hun intrede. En met succes. Vele culinaire namen kwamen uit Bens mond…

Ben is duidelijk trots op wat er bereikt is met de SVH/N.C.C.K., het Gilde van SVH Meesters, het Gastronomisch Gilde en Sterklas. “In de topjaren 1990–2018 werden het helaas wel grotendeels commerciële instellingen waar veel geld in omging. Boekjes werden uitgegeven, er werden te veel kosten gemaakt. Verschillende faillissementen volgden. Dat was jammer. Het doel was voorbijgegaan. Maar we bleven overeind, het Gastronomisch Gilde etc... Gelukkig.”

Op de vraag waar Ben echt trots op is, naast zijn inzet voor de SVH Meesterkoks, wordt het koken voor het Koninklijk Huis genoemd, en zijn lintje (Ridder in de Orde van Oranje-Nassau) van de burgemeester van Amsterdam. “Ik heb ook gekookt in het buitenland en reisde als SVH Meester, als culinair ambassadeur, de wereld over. Leuke dingen meegemaakt. Met de chefs in Engeland wonnen we bijvoorbeeld de zilveren schaal. Gaf nog een hoop gedonder met de douane toen we terugreden naar Nederland. Iets met invoerrechten, ha ha ha. Na mijn baan als executive chef Okura Hotel werd ik food & beverage manager bij Barbizon Centre en de laatste vijf jaren van mijn werkend bestaan was ik food & beverage manager bij Jan Tabak in Bussum/Naarden. Daarna lekker in de VUT. En lekker de wereld rond als SVH Meesterkok – na 49 jaar hard werken was ik daar wel aan toe.”

Hoe ziet Ben het “nieuwe Gastronomisch Gilde”, met nu de splitsing van de wedstrijden en de evenementen zoals onlangs in Harderwijk? Daar is Ben duidelijk over: dat is hem goed bevallen. “Clubs als het Gastronomisch Gilde zijn belangrijk." Wedstrijden zijn belangrijk, evenementen voor leden zijn belangrijk. Sponsoren zijn belangrijk, productpromotie is belangrijk. Het creëert nieuwe culinaire helden met passie en creativiteit.” Waar mogelijk wil Ben zich daar nog voor inzetten, zoals de promotie van Nederlands kalfsvlees op wedstrijden als het Glazen Kalf.

Tot slot nog de vraag aan Ben wat zijn advies is aan de huidige generatie. Ben is daar heel stellig in: “Zorg voor een goed inkomen na je werkzame leven, zodat je kan genieten. Veel chefs hebben zich jarenlang uit de naad gewerkt, hebben goed verdiend, en vallen dan in een zwart diep financieel gat,” is zijn antwoord. “En verder: gezond genieten van je oude dag.”

“Chef Ben van Beurten, mede namens het bestuur en de leden van het Gastronomisch Gilde, hartelijk dank voor dit fijne gesprek! We hopen je nog vaak te zien bij onze evenementen. En aan de jonge leden: zie je Ben? Maak een praatje. Je leert er enorm van!!”